Norbert Garbarek
15.04.2024 11:39, aktualizacja: 15.04.2024 13:04

Konflikt na Bliskim Wschodzie rodzi mnóstwo pytań związanych z
bezpieczeństwem na całym świecie. W walkach biorą bowiem udział 2 z 20
najsilniejszych armii świata. Jak więc przedstawiają się potencjały
militarne obu państw i czym dysponują obie strony konfliktu?

Iran i Izrael to państwa, które na liście Global Firepower
przedstawiającym ranking siły militarnej wyliczonej na podstawie
aktualnie dostępnej broni, znajdują się kolejno na 14. i 17. pozycji.
Tym samym wyprzedzają m.in. znajdujących się na 19. miejscu Niemców oraz
Polskę piastującą 21. pozycję.

Dodatkowo – jak czytamy na portalu nrclitchi.org – Iran wyprzedza Izrael
pod względem aktywnej liczby żołnierzy. Odwrotnie wygląda to natomiast w
kontekście budżetu obronnego państw. W Izraelu jest wyższy niż w Iranie
i wynosi 24,2 mld dolarów (w Teheranie jest to 9,9 mld dolarów).

Izrael kontra Iran. Porównanie potencjału militarnego

Na wydatkach nie kończą się różnice pomiędzy obydwoma państwami. Izrael
ma w swoim arsenale o wiele mniej jednostek pływających, bowiem tylko 67
okrętów, podczas gry w służbie Iranu pozostaje przynajmniej 101 maszyn.
Jak poza tym wyglądają różnice w kontekście siły ogniowej Iranu i
Izraela? Przedstawiamy dane skategoryzowane pod względem rodzaju broni,
a następnie przyjrzymy się dokładniej konkretnym modelom uzbrojenia.

Trudno wskazać, aby któreś z państw było znacznie silniejsze od
drugiego. Strategia wojskowa Iranu wprawdzie opiera się na starszym
sprzęcie, jednak jego liczebność sprawia, że to kwestia, której nie
można bagatelizować i marginalizować. Dodatkowo to właśnie Irańczycy
skupiają się na rozwoju technologii rakietowych (w tym rakiet
balistycznych), co jest istotne w kontekście konfliktu z Izraelem z tego
względu, iż państwa nie mają wspólnej granicy – ataki muszą być więc
prowadzone z wykorzystaniem lotnictwa i rakiet.

W tyle nie pozostaje jednak Izrael, który ma odpowiednią broń do obrony
przed atakami. Mowa w tym przypadku m.in. o Żelaznej Kopule, w skład
której wchodzą wyrzutnie z pociskami Tamir. Te przechwytują natomiast
cele oddalone o maksymalnie 70 km i rozpędzają się do prędkości 2,2 Ma.

Nie bez znaczenia pozostaje też odległość między Iranem a Izraelem,
która jest swego rodzaju naturalnym wsparciem dla obu stron. Od najdalej
wysuniętego na zachód punktu Iranu do Jezorolimy jest bowiem niemal 1000
km. To zaś oznacza, że izraelskim systemom jest o wiele łatwiej
wyśledzić zagrożenie i przechwycić je w trakcie lotu niż w przypadku,
gdyby Izrael graniczył z Iranem.

Arsenał Iranu

Na wyposażeniu lotnictwa Iranu najbardziej licznymi maszynami są
myśliwce MiG-29, czyli sprzęt, który w swoim arsenale ma również Polska.
To zaprojektowany w latach 70. ubiegłego wieku myśliwiec wyposażony w
dwa silniki Klimow RD-33, które rozpędzają konstrukcję do prędkości 2,3
Ma (ok. 2400 km/h).

Maksymalny zasięg bez dodatkowego zbiornika paliwa sięga w przypadku
tych samolotów 1750 km, zaś ich pułap to 17,5 km. Podstawowe uzbrojenie
MiG-a-29 stanowi działko GSz-30-1 kal. 30 mm, natomiast dodatkowa broń
jest przenoszona na sześciu lub dziewięciu węzłach o łącznej wadze
odpowiednio 2000 lub 5500 kg. Na wyposażeniu irańskiego lotnictwa
znajdują się też myśliwce F-14 Tomcat (dostarczone przez USA w latach
70.), oraz kilkanaście F-5 Tiger II oraz Chengdu F-7 Airguard (chińska
konstrukcja z lat 60.).

Całkiem zróżnicowany jest również arsenał Iranu w kontekście wojsk
lądowych. Tam bowiem prym wiodą czołgi Zulfiiqar (rodzima produkcja).
Najnowsza wersja z tej rodziny (Zulfiqar-3) to maszyn wizualnie zbliżona
do amerykańskiego M1 Abrams. Napędza go dieslowski silnik o mocy 1000
KM, który rozpędza wóz do 70 km/h. Do ataku wykorzystuje zaś armatę kal.
125 mm oraz przeciwlotniczy karabin kal. 12,7 mm. Mniejsze cele
likwiduje natomiast przy użyciu karabinu kal. 7,62 mm. W służbie Iranu
pozostają też inne rodzimej produkcji czołgi – Karrary wyposażone w
armatę kal. 125 mm (2A46M/M-2/M-5) oraz zagraniczne T-72S, M-60A1, T-62.

W kontekście rakiet manewrujących i balistycznych, które znajdują się w
czynnej służbie Iranu, najważniejszymi pociskami są Ghadr i Emad. To
konstrukcje o donośności ok. 2000 km. Dziennikarz Wirtualnej Polski
Przemysław Juraszek wyjaśniał, że te irańskie konstrukcje wykorzystują
głowicę typu MIRV, co oznacza, że pocisk w przestrzeni kosmicznej
wypuszcza trzy osobne głowice, które są skierowane w trzy różne cele.
Dla sił obronnych Izraela oznacza to konieczność użycia przynajmniej
trzech antyrakiet, aby przechwycić zagrożenie.

Co więcej, irańskie pociski balistyczne (m.in. Zelzal, które produkowano
na podstawie radzieckich Łuna-M), tworzące rodzinę Fateh, to cenna
amunicja, której zasięg sięga 500 km i charakteryzuje się wysoką
celnością. Ta wynosi bowiem nawet 10 m. To wyjątkowa precyzja –
szczególnie, jeśli mówimy o rakiecie wyposażonej w 500-kg głowicę
bojową. Najnowszą generacją pocisków z tej rodziny są Zolfaghar o
długości 10 m i donośności 700 km.

Armia Izraela nie pozostaje w tyle

Stosunkowo wysokie miejsce Izraela, bo w pierwszej 20 rankingu Global
Firepower, nie wzięło się znikąd. Choć Iran ma na wyposażeniu potężny
arsenał, którym może atakować cele oddalone o kilka tysięcy kilometrów
od kraju, Izrael również ma wiele do powiedzenia w kwestii swojej armii.

Przede wszystkim armia Izraela (IDF) opiera się o czołgi z rodziny
Merkawa, które są uznawane za jedne z najnowocześniejszych i najlepszych
na świecie. W wersji oznaczonej jako Mk IV jest to wyjątkowo rozbudowana
pod kątem defensywy konstrukcja. Ruchome płyty pancerne w merkawie
poruszają się po uderzeniu w nie, w związku z czym po ataku następuje
rozproszenie strumienia kumulacyjnego. To znaczne usprawnienie
gwarantujące większą przeżywalność załogi. Na kadłubie merkawy znajduje
się też masywna osłona zdolna do odpierania ataków z granatników
przeciwpancernych.

Co więcej jednak, Merkawa Mk IV to nie tylko wyjątkowy czołg pod
względem wytrzymałego opancerzenia. To również znacząca siła ognia,
którą gwarantują armata IMI kal. 120 mm oraz karabin maszynowy kal. 12,7
mm w towarzystwie moździerzy kal. 60 mm. Z listy defensywnych zdolności
tej konstrukcji należy też podkreślić obecność zagłuszarek służących do
obrony przed odpalanymi radiowo ładunkami wybuchowymi.

IDF – poza merkawami – ma też w arsenale wozy Achzarit. To swego rodzaju
"ciekawostka", bowiem stanowi ona izraelski ciężki transporter
opancerzony powstały w Izraelu na bazie zdobycznych czołgów T-54 i T-55
w trakcie wojny sześciodniowej w 1967 r. i wojny Jom Kipur w 1973 r. Nie
bez znaczenia pozostają też cenne systemy samobieżne w siłach Izraela.
Spośród nich należy wymienić m.in. M109A2 Paladin, które w istocie są
odpowiednikiem polskiego Kraba, ale też artylerię z przynajmniej 20
pociskami Jericho 2, które mogą przenosić głowice nuklearne.

Lotnictwo Izraela to również wyjątkowo nowoczesna broń. Na liście
najlepszych maszyn IDF znajdują się myśliwce F-35, ale też F-16. Oba z
tych modeli to konstrukcje pożądane na całym świecie – co zresztą
wielokrotnie podkreślali eksperci związani z konfliktem w Ukrainie,
którzy zaznaczali, że F-16 mogą tam odwrócić bieg wojny.

Wspomniany F-35 to wielozadaniowy samolot myśliwski wykonany w
technologii stealth (o obniżonej wykrywalności), który porusza się z
prędkością 1,8 Ma (2200 km/h) i może docierać na zasięg od 1700 do 2300
km. F-16 to zaś myśliwce poruszające się z prędkością do 2 Ma, które
mogą przenosić liczne pociski rakietowe (w tym AIM-9 lub AIM-120 AMRAAM)
oraz szereg różnych bomb.

Co jednak najważniejsze – i należy to podkreślić – Izrael mimo tego, iż
teoretycznie odstaje nieznacznie na tle siły ogniowej od Iranu, może
dysponować nawet 500 głowicami atomowymi (choć niektóre źródła podają,
że jest to ponad połowa mniej). Te ładunki mogą być przenoszone w lotach
międzykontynentalnych pociskami typu Jerycho-2B, zatem stanowią realne
zagrożenie dla właściwie każdego kontynentu.

Norbert Garbarek, dziennikarz Wirtualnej Polski

https://tech.wp.pl/tysiace-ton-sprzetu-iran-kontra-izrael-jaka-bronia-dysponuja,7017143953718176a

Ten konflikt przypomina kawał o dwóch kowbojach którzy jedzą łajno dla zakładu.

--
to email me substitute github with gmail please